Ne bilirsin ki kaç kişi doğar kaç kişi ölür bir gecede
Kaç kişi yalnızdır kaç kişi çaresiz ve umutsuz
Yalnızlığın bir karanlık gibi çöker gecelerine
Umutların bir perdedir gözlerinin önüne

Başlarsın ama bitiremesin hayalleri bir gecede
Bir gecede ağlayamasın şöyle delicesine
Haykıramasın denizlere bir sabahın seherinde
Yakamazsın denize karşı şöyle bir sigara

Bir yerler hep yarım bir taraf hep eksik kalır
Sarıldığın boş yastıklara anlatırsın içindekileri
Beslediğin bir kanarya seni dinler aldırmadan
Bir büyük boşlukta yaraların öylesine derinden gevrer

Kaç sabah uyandırır seni annenin özlemi
Kaç gece uyutur seni babanın korku dolu sözleri
Ve kaç gün kandırır seni sevmeyen sevgili
Bilemezsin kaç kere kandığını gidersin geldiğin yere

Arada durup düşünürsün hayallerini düşlerini
Düşüncelerin bir bütün olur girer rüyalarına geceleri
Ne yöne dönsen görürsün her zaman ki gölgeleri
Gözlerini kapatsan da onlar açsan da onlar gölgeler



21.08.2009
Çarşamba
Hidayet DEMİR