9
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1582
Okunma

Tecnis: Daha çok Halk Edebiyatında (Koşmalarda) kullanılan, yazılışları aynı anlamları farklı olan sözcüklerin bir araya getirildiği nazım şeklidir.
İrinli yaraya tuzları basma!
Ne varmış giymişsen patiska basma!
Kucakla toprağı, yüreksiz basma!
Döneceğin yere terin silkele!
Bu bozuk düzenin dedim: ’çarkına...’
Alkışı bırak da talanı kına!
Medet umanlar var, eline kına
Yaksa da, sen dostum; kirin sil, kele!
Çaşıt çarşısıymış heyhat, gördün ya!
İnişli çıkışlı acayip dünya!
Mazide mi kaldı tertemiz dün, ya!
Sorgula düzeni dostum , silk, ele!
Refika Doğan
Çaşıt: ajan, ara bozmak amacıyla söz taşıyan kimse
Kele: Çorum yöresinde yerel bir ağız, bir sesleniş; “ Kele, sen de gel” veya “ Kele, yetti gayrı…” gibi.