2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1732
Okunma
Ne zaman aklıma Aydınlıkevler gelse
Cennetle müjdelenmiş gibi olurum…
Oysa ne evi aydınlıktı Aydınlıkevlerin
Ne Müjde’si cennet…
Affet...
Kıymetli bir emanet gibi durur
Kabri kıyametim kalbimin en korktuğum sokağında…
Affet ...
Ne olur
Yüzün mü soğur
Bu sokağı bir kez de
Göz göze gözlerimiz gülerek geçsek
Mezarlıktan geçerken ıslık çalanlar misali…
Affet...
Boynumu bükse de
Boyumdan büyükse de
Reddualarımdan doğan mahçubiyetim
Merhum mahrumiyetlere
Beddua değildir asla niyetim…
Affet..............................
Dr Uğur KALFA
5.0
100% (3)
Cevap Yaz