Allah’ım yorgunum ümidim elem…
Canıma kasteden candan sıkıldım
Ne gecem bitiyor ne sadık çilem
Gözyaşı döktüğüm andan sıkıldım

Kafam yerinde mi taşa vurmaktan
Sevdiğim zevk alır gönül kırmaktan
O ayı ben balık çıkmaz ırmaktan
Pençesine hedef tenden sıkıldım

Uçurmak istesem uçan halıyla
Karşıma çıkıyor çürük salıyla
Kaç kere savruldum ben bu deliyle
Kaderin estiği yönden sıkıldım

Yay gibi gerilmiş kalem kaşına
Zaafım mahşerdir başlı başına
Sitem oklarıyla sabır kuşuna
Dünyayı dar eden kinden sıkıldım

Yalan sözlerine kandığım yeter
Gün gelir düzelir sandığım yeter
Yıllarca uğruna yandığım yeter
Sırtımdan süzülen kandan sıkıldım

Sıkıldım hayatın çirkin yüzünden
Sıkıldım duygusuz kalbin güzünden
İçi boş suretten katil hüzünden
İnsancıl olmayan genden sıkıldım

Yüzüne bakmayı ibadet saydım
Aşıktım küfründe ilahi duydum
Hurafe mabetmiş sayende aydım
Ezansız sevdadan çandan sıkıldım…