ciğerimde turvakar dolaşır oksidi sensiz karbonlar
sevdanın küfünü mantarlaştırır sadece
yamalı göğsü entarisine sığmaz
yokluğunu tefe koyar rüzgârlar...

sen...
nefesimin gizli eli!

__kandırma
___tutma
_____bırak
________çek
ellerini
rüyalarımdan
alıştırmaya çalıştım
denedim ben
hem de çok
ballı dublajlarla tınmıyor
uğraşma boşuna
aşk a(ğ)rısı
balı alınmış kovanlarla kanmıyor...




yokluğunda;
kalemimden seni gören pandomimler damlar
hülyalar...
kan damlar beyazı unutmuş gecelere
solfejinden düşer notalar
fırtınaya tutulmuş kırlangıç çabası deme sakın
zaten anlasan...
sevdayı oyun sanar
sen gibi
ölmeyi bayılma sananlar...



hadi
sıyır titrek nefesini ,ser boşluğuma
hayata anlam damgası vur gerdanına
düşür
adımın karşılığına
adını...
düşür gölgeni aynama
ama gölge oyunları oynama!

dindir
papatyalar güller derilmiş irislerimin açlığını
kanıksamış bir kere tebessümünü
gülmez inadımdan ahlarım
ondandır içimdeki kralın çıplaklığı
ki;
ardamarıma yazılmış utanmazlığım!




tutuyorum ellerinden şimdi rüzgâra karşı
ama yine bir eziklik bir korku yamacımda
ziyanlarım kadar ağır aksak
cigaram kadar vazgeçilmez ve zararlı
ama çok görme
tutkun adım olmuş bir kere
solfejine asılmış bir kere notalarım
içimden geçmişsin bir kere!
bellemiş işte adımlarım güzergahını
kahretsin
içim geçmiş yine...
uyandım...



tarihi sokaklarını gezmişim tanımışım
velakin;
caddeme değmezse ayacıkların
yalamazsa kokunu rüzgarım
tozu gider o vakit şehrimin...


kalabalık ülkemin gri yalnızlığı
bir pembe kabuğa sığardık halbuki
pamucak ellerin kafiydi
müştemilata ihtiyacı yoktur iki canın
varsan
yeterdin
yetersin bilirim
işte o an bil ki;
tüm iyeliklerimle
mumuna sarılmış kandil gibi
gönül’lü bir karantinadayım...




alnıma beyaz tebeşirle yazılmış kara yazım
besmele_ amin arası sevdam
rükü kıyam arası farzım
sen...
evet suçluyum
günahkâr
ve son dileği yok!
daracağı koynunda yürüyen bir şakiyim
ki ben onu;
en başından
ve
i l k g ö r d ü ğ ü m d e söylemişim

ben sana ölürüm...!



ToprağınSesi