Gece son saatlerini yaşarken,
Ben buldugum yerde kaybediyorum seni.
Yeni bir güne ...sürgün verirken gece,
Ben hala hayallerinle sabahlıyorum.

Kimi zaman melteme kapılmış titrek bir yaprak,
Kimi zaman da derine kök salmış çınar gibiyim.
Ben hep özlemlerine yenik düşerken,
Ayaz vurur içeri,camsız penceremden.

Vuslata mahal yok biliyorum,
Ne nefesim nefesinde olacak,
Ne de sımsıcak ellerin de yanacak,
Avuçlarında hoyratça tuttugun yüreğim.

Bir meşale gibiydin kapkara bahtımı aydınlatan,
Bir şimşek gibiydi gözlerin zulmeti parçalayan.
Gün geçtikçe büyüyen bir sensizliktir içimde,
Şimdi bomboş kaldı gönül duvarlarım.


Ben hep sevdim....
Katran karası gecelerde sen vardın içimde,
Duvarda ki boş çerçevede de sen vardın,
Anlayamadıgım bir korkuydun yüreğim de,
Düştükçe tutundugum dal gibiydin benliğim de.

Bambaşka bir dünya yaratırdın,
Gözlerinle,gülüşünle bazen de suskunlugunla,
Irmaklar coşardı vadimde,
Nasılda değişiverdi herşey aniden.

Bir avuç tohum oldum avuçlarında,
Savur beni bagrına topragın fütursuzca,
Ya yeniden filizlenir can bulur canında
Ya da mahkum kalırım karabahtıma........

Bildiğim tek şey var,
O da.......
Ne sensiz olabiliyorum,
N ede sen bensiz olabilirsin...


09/10/2010