Son bir ümitle sarılmıştı hayata

Duygulardadır diyerek yaşamın rengi

Silmeye çalışırken, ellerinde koca bir yaşamın izi

Sabırlar diledi bin bir ümitle

Bin yangının bıraktığı harlı alevde

Meltemlerden eser kalmasa da nefesinde

Yüreğini serdi yine hasret dağlarının eteklerine

Artık hatayı kendinde aramıyordu işte

Donanmışken yıldızlar ışıl ışıl gecelerde

Bütün vücudunu sardı sevgi dolu yüreğin ısısı yine

Keşkesiz bir ömrün çabası içinde

Falda gurbet çıktı yine





Özledim mi ne diye mırıldandı kendince

Karlı dağları,aşılmaz yolları, çocukları

Bilmem ki geçen ömrün bu kaçıncı ayı

Bulamadı eski sıcaklığı hiç bir yerde

Iraklar soğuktu,lakin yürekler sıcaktı dünde

Tek bir nedamet yaşamamıştı geçmişte

Mutluydu geçen yıllara rağmen

Huzur içinde

Tek servetim bunlar derken gülümsedi kadere

Birikimlerini elinde tutuyordu nefesi yettikçe

Gençliğe sunmak üzere

Çok şanslıydı olduğunun farkındaydı

Herkes yaşamı biriktiremezdi gözlerinde

Tüm sızılara rağmen ayakta kalmak güzel

Oysa dünyayı değiştirmek ne haddime derken

Falda gurbet göründü yine...


HAZAN