Sunu...

Karanlığın aydınlıkla sevişmesiydi gözlerin...
İyi ve kötü,
Doğru ve yalan gibi,

İçimizde habis bir tümör gibi büyüyen
Yokluk yalanlarına sığdırmaya çalıştığımız
Aslında az biraz umut besleyen çaresizliğimiz gibi,

Karanlığın aydınlıkla sevişmesi gibiydi gözlerin...


1.

Kimliksiz bir tren garının
Gölgesine sığınmış yalnızlığının içerisine çekilmişken bedenim
Hasret nidaları atarken buldum kendimi.

Çırıl çıplak ve toprak soğukluğunda şimdi ellerim.

Yüreğimi yüreğine vakfettiğim günlerde
Üç parça sevda biriktirmiştim gözlerine

Kadınlığımdan

Anaçlığımdan

Ve çocukluğumdan pay biçip...

En çok çocuk gülüşlerimizi eksiltmişler,

Biriktirdiklerimi ne yaparsam yapayım yetiremedim.


2.

Dağ yamaçlarına yaslanmaktan bahsederken bir yarım,
Diğer yarım ardında bıraktığın yankılı sükûneti sindirmekte.

Ellerimle açıyorum yollarını
Ölü sevici bu kentin sokaklarında biriken yalnızlıklar
Deliliği işaret etmekte...


3.

Boyumla bir büyüyen ateşlere atıyorum
Üstümden sıyırdığım insanlığımı,
Ellerimin dokunduğu her suret dökülürken pul pul
Bronz hayallere dalarken gözlerim
Asılacak hiçbir bakış bırakmıyorum arkamda

Bereketi yalancı bu kentin...


4.

Kimsesizlik bir kaderse eğer

Ve ben doğuştan zina veledi olarak anılmışsam
Ve hiçbir güzel hatıraya sebep değilse renklerim,

Karalara bürünüşüm çok görülmesin;
Ruhumun arsız yansımasıdır

Sebepsiz değil bu renksizliğim.


5.

Kendimi kanatmaktan vazgeçmeye çalıştığım günlerin
Çetelesini tutmayı başardığımda,
Karşıma çıkan duvarın yıkıntıları arasında kaldı suretim.

Aynaların yalanına kanma mecburiyeti de kalktı ortadan,

Artık yalın halim hüküm sürmekte,
Mahkûmiyeti bitmeyecek,

Kendime inşa ettiğim hücrede çürüyecek
Sebepsiz hallerim.


6.

Kim bilebilir ki;

Belki de zaman
Aşkın kokusunu barındıran zamanları cımbızla çekme zamanı.

Körelmiş ve zincirlenmiş tüm duygularımızın inadına
Yasaklanmış elmanın çekirdeğinden feyz alıp
Köküne kibrit suyu dökülmüş bir hayatı yeniden yeşillendirme zamanı.

Ama;
Adı ne olursa olsun
Günahın içine gizlenmiş sevabı
Susuzluğun içine sığdırılmış ummanı

Sen ne dersen de
Karanlığa sevdalanmış aydınlığı
Yaşatma zamanı.

Zaman belki de
Öksüz kalmış bu ruhu
Sahiplenme zamanı...


Eylül’2009 Aydın...