Bu dünyada huzur ararsan gönül,
İncitme, incinme, kalp kırma yeter.
İnsanlık şerefi en büyük ödül,
Bir kıymet bilmeze kaptırma yeter.

Düşmanına bile hor gözle bakma,
Terk eyle gıybeti, kendini yakma,
Sakın tevazuu elden bırakma,
Yolu da doğru tut, saptırma yeter.

Sen seni ne bildin, eli öyle bil,
Eğerek bükerek kaymasın bu dil,
Çok alıngan olur, insanoğlu gil,
Kafataslarını attırma yeter.

Hallerinden anla, susuz ve açın,
Ne elini sıkı tut, ne döküp saçın,
Haramdan uzak dur, şüpheden kaçın,
Kimseye haramı tattırma yeter.

İçin evren kadar sonsuz ve derin,
Onu zan etme ki senin eserin,
En büyük hazinen gönül cevherin,
Uğursuz hırsıza çarptırma yeter.

Ecel şarabını herkes içici,
Sana da gelecek kefen biçici,
Mal mülk mukayyettir gelip geçici,
Nefsine uyup ta taptırma yeter.

Dostlarından biri uğrarsa derde,
Arabul; çaresi, devası nerde?
Gerekirse eğer, canını ver de,
Gidip bir soysuza sattırma yeter.

Yoksulları gözet, garibe yan çık,
İyilik yapmaktan ne usan, ne bık,
Katı muhannetin duvarını yık,
Mihnet acısını tattırma yeter.

Herkesin hakkını adilce gözet,
Kılükalı bırak, erdemden söz et,
Anla meramımı çıkar da özet,
Yaralıya zulüm yaptırma yeter.

03.10.2010…Mustafa YARALI