Batın idi artık çıktı zahire, hikmet deryasını boylayan var mı?
İlm-i ledün öğretecek mahire, nasıl ulaşılır soylayan var mı?

Beri gel ya dost aranan sensin, gerçeği arıyorsan sen bendensin.
Kaç kere üç yüz atmış beşten sonra, benden öte ben, sen o bensin.

Hikmet işi çok zor yapar görürsün, öyle ki ölmeden önce ölürsün.
Eğer ezelden nasibin var ise, öyle ölürsün ki suda yürürsün.

Sen o kişiysen gör neler oluyor, için dışın bütün nurla doluyor.
Bu âleme O’nu bilmeye geldik, arayanlar hakk’ı burda buluyor.

Denizi taşırır çekilen çile, sebebse pek çoktur celalde hile.
Kimisi yüzüldü kimi biçildi, evliyalardan hem enbiya bile.

Sen o isen Rabbim cesaret versin, dünya-ahireti hep terk edersin.
Hacca giden karınca gibi yürür, Muhammet yoluna can feda dersin.

Bilesin sözümüz latife değil, insanı her şeye sevk eder meyil.
Kişinin içinden uyanan istek, bazı melektendir bazısı değil.

Hangisi melekten nasıl bilecek, nasipse deryayı aşka girecek.
İnsanlar doğuştan hataya açık, hak yolda kalbi o aşk eğitecek.

Ham iken pişecek sonra yanacak, hakktan tecellide nura kanacak.
Enel hak burda tevhide ulaşıp, her saniye kalben hakk’ı anacak.

Gayri her dileği kabul görecek, meleklere emri hep o verecek.
İnsan-ı kâmildir o bu zamanda, rabbin emri nurdan güller derecek.

Kimileri söyler ya gavs-ı azam,mahluk artık ondan diler el aman
Bir adı da olmuş kutup el aktap, kimi arif der imam ez zaman.


Ilgın/1993