3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1084
Okunma

Ses ver
kimse barıştıramaz
beni benle
kör bir uykudan uyandım yine
sen yoksun
aklım sağır
kalbim suskun...
şehir uyandı
sokaklar utandı
yalnızlığımdan...
sesin yok
asılı gülüşün
saçın elin dudağın
küsüşün...
bir sevda düşüymüşsün meğer
karanlık gecelerime umut
senden gelen
ve ne varsa bende kalan
bir yudum kahve
sıcak bir bakış
yorgun akşamlarıma ilham
cılız bir kuş misali
çırpınarak ölür sevinçler
ve göç eder
tüm ümitler
oysa
sensizliğe ağlamak ister
doyasıya...
bu yorgun ve bahtsız gözler..
10.02.2006