0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1281
Okunma
Hayat denen yalancı dünyada
oynuyorduk çoğu zman saklanbaç
Ne sen söbe diyordun , ne de ben ebe..
sadece dönüyorduk .aşk ağrılarıyla
Ölüm bize uzaktı,
Yaşıyorduk hep hayatı,
kimi zman masumdu hayallerimiz
Kimi zman sevaba borcumuz vardı
Bazı geceler sabah hiç olmasın isterdim
erken kalkılması gerken, sabahlar olurdu
iş, güç telaşı sarardı ruhu
koşuşturmaca, sabahtan akşama doğru...
ölüm ile yaşam arası geçiyordu ömür
bazen gülerdi yüzüm, bazen somurtur
hayat bir acı, bir tatlı
çekilmez bir kargaşa , nedir bunun telaşı....!!
5.0
100% (1)
