Zamansız sevgilerin bir sonu var.
Sensizliğin de öyle.
Geri döneceksin bir gün biliyorum,
Ümit ediyorum seni, bir bebeğin anneyi beklediği gibi.
Yarım kaldığım sensin,
Ahh, sesimi duysan diyorum,
Bir de duysan sensizliğimi.
Sendin tek dostum,
Şimdi bir tek, sensizlik kaldı senden geriye,
Bir de kaybetmekten korktuğum umutlarım.
Susuyorum her gece seni düşünüyorum,
Yıldızda sen ay da sen,
Baharda gökkuşağında,
Yazın serin yağmurda sen,
Kışın ayazda hasretin içinde sen
Dışında sen, yanlızlığımda sen,
Ben umut ekmekten bıkmıyorum, bu kıraç tarlaya
Her bahar hayal biçiyorum,
Sesin olmasa da, hayalin aklımdaki.
Sen olmasan da, düşümdeki sen.
Sürgünlerdeyim sensiz,
Anlasana biraz anla,
Bu yürek ne sensiz ne de hayalsiz olmuyor.
Bu kalem her satırda sana yazıyor,
Anla sana olan nefretimi.
Mekanı, zamanı olmayan hayallerdesin.
Aynalarda sen varsın,
Masallarda, sensin beni sürgünlere salan.
Sensin ayaklarıma prangalar takan,
Ve sensin, acımadan çarmıha çivileyen beni

Her sürgünün bir sonu olacak elbet gidip de dönmeyi unutanlara...
Her sonbahar da hayal ekip umut biçenlere...

Ahmet Türkmenoğlu...