8
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
2656
Okunma
Perdeleri hafif aralık bırak,
Süzülsün içime kalbinden ışık.
Ayın gölgesinde üşürken zambak,
Kırılgan camlarda gezintiye çık.
İhrama bürülü gibi hayalin,
Gezinsin derbeder kızıl akşamda.
Bir titrek yıldıza uzansın elin,
Endamın belirsin buğulu camda.
Geceyi kuşatsın Eylül’ün hüznü,
Uzakta çağlasın suların sesi.
Geçmişe gömerken bir gamlı günü,
Aksetsin ruhundan hayat busesi.
Veda bestesini çalarken Eylül,
Ürperen tenini okşasın rüzgar.
Anılar boşluğa savrulsun tül tül,
Bitmesin bu beste sabaha kadar.
(Taşova, 29.09.2010)
Ali Rıza Atasoy
5.0
100% (4)
Cevap Yaz