0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1062
Okunma
küçüktüm;
hatırlıyorum ama
ilk ayrılık acımdı...
ayrılıkla tanışmam
anam ellerimi bıraktığında olmuştu.....
yürü demişti anam,
yürümek ayrılmakmıydı be ana....
oysa;
sen...!!!!!!
biz bir çocuk bile düşlerken,
kucağımda yine,
nurtopu gibi bir yalnızlık.......
tut yüreğimin bi ucundan,
ama tutar gibi yapmadan.........
koşmayan ardından namerd’dir..........
----------------------------------------
kıyı ege köylüsü....
