2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1615
Okunma
Kumu tükenmiş bir kum saati gibiyim aylardır.
Ne birine zamanı gösterebiliyorum,
Nede kendim biliyorum zamanı.
Uzamış sakalımdan anlıyorum,
Zamanın ne denli geçtiğini.
Ne zamandı bilmiyorum zamansızlığımın başlangıcı.
Tek hatırladığım!
Benden uzaklaşan bir çift ayak sesi…
Ve kırılan kum saati…
Kumum olmasa da biliyorum,
Biliyorum zamanımın da kumlarım gibi tükendiğini!
Günler, haftalar geçiyor zamansızlığımdan,
Bir tek o ayak sesleri çıkmıyor kulaklarımdan…
Dedim ya!
Ne zamandı bilmiyorum zamansızlığımın başlangıcı.
Tek hatırladığım!
Benden uzaklaşan bir çift ayak sesi…
Ve kırılan kum saati…
Tuğrul Dinçer (02.10.10)
5.0
100% (1)
Cevap Yaz