Avareyim koynunda ilkbahar
şikar sesinde ince bir efkar
kanadında eflatun kızıl günbatımı
turnalar
bulutlanmış başımda göveren aşk
sınır tanımaz
kaçak bir göçmenim koynunda ülkemin
arama beni ne kalbinde
ne de başka yerde
ben küllenen bir endişeyim sadece

pasaklı hikayemde samandıra da
kör kuyu binaların arasında
kalabalıkların ayak altında
ciğerci dükkanların eşiklerinde
merhamet dilenen
kendine yabancı bir kediyim ben
kıçımda kundura tekmeleriyle
hıçkırıklar...
bir zamanlar imparator 2.Tiberius’un
söylencede tanrıça Demeter’in
mekanladığı bu yerde

ırkları ırkçılayanlar
kediliğime bile dokunurlar

Almanlar
Koreliler
İngilizler
Ve bizler uzaydaki dünyalı Türkler
Türküler her vakit ‘millet’ çıngılını
Ve daha kimler....
ellerinde tebeşir karatahtada
melun duygularla
çocukların olan yeryüzünü parseller
hara’da düşkün bedenler
küskün
inanç avcılarına tuzaklaşmış
tek başına hiç in karşılığı olan liderler
çeteleyince reisliğini
çetrefilleşir yaşam da düşküne
günde
yaşam kurban verilir
ötelenen çareler
uzatmalı can çekişler bedenimizde gezinirken
kulak kirişte iyi haber bekler ezgin yürekler
ulak yetiştirir yeniden
kara haberi
çare fakirde rahmet
reiste Mürvet olmuştur ezberdeki
ki
kediliğim bile nasiplenmiştir
cırlak bir seste
-pist pist mendebur hayvan...diye
fırlatılan tabanı ezilmiş bir terlikte son bulan
tabanda ezilen
ezginim
ezginsin
ezginler
tavandakilerin zulmetinde
siz de
daha da tabanda olanları ezmeseniz!

kısa ezgisinde
çaresizleştirir çareyi ademoğlu

nigarın değeri bir depo araç yakıtında yakıtlanır
tambur çalan hoştaki
tefleyen zenne
sine hüzün çalkantısı
müzmin inadın afakisi istekler
öyle ki
hayat
kıvrım kıvrayan insanın çöp tenekesi

maalesef maalesefler ....maalesefler