Bugün seninle tanışdım ya
Yarın yağmurlar yola çıkar
Nerde ki o derken buldum ya
Büyük ağaçlar yalnız yaşar

Bugün niyetlendim bulmaya
Yol aldım elmalı dereye
Uzaktan başladım seyretmeye
İnanamadım nasıl yaşar

Bu çorak dereye ad veren
Çok azdır onu burada gören
Kuşa yuva kurda gölge seren
Yalnız bir elma ağacıvar

Dallarının çoğu kurumuş
Kırılıp yerlere dökülmüş
Yinede birkaç dal yeşermiş
Üstelik elması bile var

Birkaç adım yukarısında
Kurumuş badem ağacı var
Dibinde dere yatağında
Kırık dal dökülen kabuklar var

Vardım yanına adım adım
Tuttum dalından elma yoldum
Halini hatrını sordum
İşte bir dostluk böyle başlar

Tanıdığıma seviniyodum
Ekşi elmasından yiyordum
Dalında boş bir yuva gördüm
Süzüldü hayretle bakışlar

Dedi kuru dal yoruyor
Böyle yaşamak zor oluyor
Ayda alemde biri geliyor
Meyva yerken dalı kırıyor

Boyu yetmeyen taş vuruyor
Sen gibi hatrımı sormuyor
Bende ne anılar yaşıyor
Bir gönül almaktan ne çıkar

Dedim üzülme sen bukadar
Meyva veren dalı taşlarlar
İnsanlık kolay değil okadar
Sana anlatsam aklın şaşar

Benim de kırık hayallerim
Tutuyor ama boş ellerim
Görüyor ama yaş gözlerim
Bilsen kalp ne acılar çeker

Yeşil dal da senin kuru dal da
İnsan başkalarından da çeker
Dedi yeşil dalımda bülbül var
Ama kuru dalımı kurt yer

Bülbül yaptığı yuvasını
Bana emanet edip gider
Dolusunuda boşunuda
Koruyup saklaması düşer

Ne sen sor ne ben söyleyim
Kuru dalın hatrını boşver
Acımadan kırıver gitsin
Sonrada altına ateş ver

Hadi sen söyle şimdi bana
Ne oldu da geçen yıl sana
Ne arıyordun buralar da
Selamsız geçtin gözünde yaşlar

Sorma dostum ogünkü hali
Fark etmemişim burda seni
Rüyadan uyandırmışlar beni
Şuna inanırdım o kadar

Eğer görüyorsan bir rüya
Hiç bitmesin sonsuza kadar
Değer beklemeye bir yare
Bir ömür bekletsede kader

Yalnış mı yaptım bilmem
Bekledim hep o güne kadar
Boş yere beklemeye dostum
Gerek görmedi ogün kader

Yarim öyle bir yola çıkmış
En yüksek dalda elma bitmiş
O elmaya ulaşamazmış
Biz gibiler ölene kadar

Söyle bana elma ağacı
En yüksekdeki elmaya
Nasıl ulşaşılacağını
Kimse bilmez sen kadar

Nasıl yapmalıyım ben bunu
Yardım edebilirsin bana
Güvenmem senden başkasına
Dertlerimi açacak kadar

Bana kalırsa dostum benim
Büyük derdin bu olsun senin
İnandıkların doğru senin
Sabretmeli sonuna kadar

O en yüksekdeki elmaya
İstiyorsan sahib olmaya
Gerek yok ağaca çıkmaya
Sebep yok taş atacak kadar

Er yada geç dalından kopar
Bil ki her meyva yere düşer
Sanki yersin bal ile seker
Sen beklemesini bil yeter.