Sabah oluyor usulca kalkıyorum yatağımdan
Güneşe bakıyorum derin bir yalnızlık
Yüreğim yanıyor arıyorum seni
Çayımı yudumlarken bir hüzün çöküyor içime
Efkâr basıyor birden
Evden çıkarken kapıyı usulca örtüyorum
Ellerim ellerini arıyor tutmak için
Sen yoksun tutamıyorum ellerini
Öğle yemeği yemiyorum sensiz
Akşamı iple çekiyorum
Akşam karanlığında sessiz kaldırımlardan yol alırken
Canım eve dönmek istemiyor
Bir park görüyorum yolun kenarında
Biraz otursam mı oturmasam mı derken
Sensiz vakit geçirmeyi istemiyor gönlüm
Hızla geçiyorum kaldırımları
Evin kapısına geliyorum
Kapıyı açarken karşımda seni hayal ediyorum
İçeri girdiğimde gözlerim yine boşta
Senin anlayacağın aynı kahve aynı insanım
Gece yatağıma sensiz uzanıyorum
Burada her şey eskisi gibi bir sen yoksun işte
Değişen bir senin yokluğun
Bense her zaman ki gibi aynıyım işte
Sessiz sakin durgun yorgun ve aynıyım işte
Aynıyım işte…


vallahı sıırı ayıramadım cunku haruıka olmus selam ve saygılar