Anne
Bu şehir boğdu beni
Taş yığınlar arasında habis yaşıyorum
Öyle ilginç havası var ki
Resmen zehir soluyorum
Onca kalabalık ama boş kalabalık
Elini uzatsan menfaat için tutuyor
İmdat desen bakan olmuyor
Yalnızlık çekiyorum
Anne ben köyüme dönmek istiyorum

Anne
Bazen balkona çıkıp hayaller kuruyorum
Sabah erken kalkıp çıkıyorum bahçeye
Evin önünde ıhlamur ağacı varya
Onun sarhoş edici rehasını çekiyorum içime
Kuş seslerini dinliyorum
Karşı dağlara sevdasını yazan çiçekler
Renklerinden haz alıyorum
Anne ben hasret çekiyorum

Anne
Anne ben çocuk olmak istiyorum
O tenha yollarda oynamak
Her defasında camları kırp kaçmak
Komşunun erik ağacını taşlamak
Kirazlarla savaşmak
Derelere ıslanıp çamurlanmak
Anne ban mutlu olmak istiyorum

Anne
Değirmen yollarından yukarıya vurmak istiyorum
Derenin sesini dinleyip
Nane kokuları ile yaylaya gitmek istiyorum
Yaylada çimenlere uzanıp çırçır böceklerinin sesini dinlemek
Rüzgârla gelen o sese kulak verip
Orman ağaçlarının hışırtılarında uyumak istiyorum
Akşam karanlığında bir ateş yakıp
Önünde türküler söylemek istiyorum
Sabaha karşı güneşin doğuşunu izleyip
Ve sonra ebedi uyumak istiyorum
Anne ben ölmek istiyorum
Ölmek istiyorum…

SEFER KURT