Ahh Nazlışah
Gurbete düşen gül goncasıydın
Güneş doğmak için
Bulutların ardından
Uyanmanı beklerdi sanki
Bir saçların vardı, saçların
Dalgaları, en güzel şarkılarını söylerken
Meltem esintileri
Kendinden geçerdi kuğu boynunu okşadıkça
Gece mavisi mutluydu gözlerinde
Palmiyeler endamınla yarışmayı severdi
İzmir kadar güzeldin
Kordon boyu biraz daha uzasam
Der gibiydi ayak seslerine

Ahh Nazlışah
Gurbete düşen ay parçasıydın
Baban yoktu gözünden sakınacak
Anan yoktu gözyaşlarından öpecek
Kardeşin bile yoktu derdini paylaşacak
İzmir kadar yalnız ve şaşkındın
Kim el uzattıysa sarıldın
Kim gel dediyse koştun
Yüzüne güleni kendin mi sandın
Hep istediler hep verdin
Saftın, duru bir pınardın

Ahh Nazlışah
Gurbete düşen kanadı kırık serçem
Gel dedim işte kanatlarım
İşte yuvan
Beni anan bil, eşimi baban
Bir oğlum, bir de kızım kardeşlerin
Ak bir hayat,sonsuz sevgimizle
Sarıldık da,
Saramadın bizi
Özgürlük dedin, gidiyorum dedin
Oysa Nazlışah
İzmir kadar tutsaktın
Kurtların pençesinde adın bile yoktu
Ciğerim yandı, sana yandı
Ahh Nazlışah
Gece mavisi gözlerinden
Umutların dökülüyordu
Hani DOKTOR olacaktın
Ahh Nazlışah