Gün gelip de hızlıca, biterse içte gaye
Dilde kalır sadece, esmer yüklü sermaye

Sevginin tohumları, toya durmaz o zaman
Çekilir bileklerden, çekilir nurlu derman

Arzunun iplerine hırsla sarılsanız da
Âlemin ortasında tahta kurulsanız da

Çiçeklerim rengini, acılarıyla döker
Nağmeler sükût edip, bülbülüm boyun büker

Çizilir birdenbire, haşmetli hatıralar
Mevsimler ziyan olup, zirve yapar karalar

Kasvetli sabahlarım, yakar durur sahili
Meltemleri susturur, karayellerin eli

Ufuklar üzerine, kıpkızıl korla gelir
Yeni doğan güneşin, hüsranlarla yükselir

Seherler yetim kalıp, bülbülsüz olur bu yıl
Kalırsın nefessizce, çâre bulamaz akıl

Katranın yağmurları, yağar hep üzerine
Tütmez umut ateşi, derinlerden derine

Kalırsın sıcak sıcak, hüzzamın notasıyla
Tanışırsın aniden, hüzünler haftasıyla

Ah! Neler yaptın neslim, dinlemedin hiç beni
Sürekli eyvahlarla boyayıp durdun teni

Dehlizlerin içinden, çıkamadın bir türlü
Bedenin diri ama, yüreğin özü ölü

Derdin yağmurlarını, âleme yığıp durdun
Gün, aşkla çağlıyorken; sen hicranları kurdun

Ey bağın güzelleri, tütsün mü her an kâbus
Kararan gönüllerde, gülmeyecek mi Yunus?