Gel gitlerinde
İsyan etmeden
Tüm gücünü kullanarak
Allah’ın takdirine koşmak;
Onu, aramaksa hacer gibi ne mutlu,
Hz İbrahim’e sormuştu,
Hacer validemiz:
Bizi kime bırakıp da gidiyorsun?
Bu ıssız yerde
Kim emanet ettiğin?
Hz İbrahim:
Allah, der ve yürür,
Hacer:
Evet, Allah bize yeter.

Ve koşuyor,
Safa ve Merve arasında
Ayakları kızgın çöl kumlarına batarken
Nefsin, şeytanın hileleri kol gezerken zihninde
Koşuyor Hacer,
Hacerler koşuyor,
İmanın koş dediği yere.

Allah’ın emri diyerek
Tesettürüne laf söyletmemek için koşuyor
Allahsız ilmin kol gezdiği
Kendini, Yaratanı
İnkar edenlerden uzağa koşuyor;
Yusuflar koşuyor,
Sevgilerini bir tek Rabbe bağlayarak
İffet gömleği arkadan yırtılan
Yusuflar
Dönüp de ardına bakmadan,
Zindana koşuyorlar.

Hacerler koşuyor,
Gücünün sonuna kadar
Elindeki tüm imkanları kullanarak
Helali haramı bilerek,
Tertemiz hayat için koşuyorlar;
Biliyorlar ki sabah yakın
Biliyor ki zalim,
Kendine yabancı, yalancı olan,
Bilmeyenden başkası değil
Bu koşuda arkada kalan.

Hacerler kaderlerine koşuyorlar
Ümitleri bitmiyor
Allah sonsuz rahmet sahibidir,
Lebbeyk, Allahümme lebbeyk,
Lebbeyke lâ şerike leke lebbeyk
İnne’l-hamde ve’n-ni’mete
leke ve’lmülke lâ şerike leke"
’Buyur Allah’ım
işte kapına geldim, buradayım.
Senin eşin ve benzerin yoktur.
Bütün hamdler ve şükürler yalnızca sanadır. ’
Telbiyeler ederek
Allah’a koşuyorlar.

En doruk noktasında
Kendilerinin bitiminin en ucunda
Allah’ın yardımı geliyor:
Zemzem kaynıyor yüreklerine
Korkuları kayboluyor
Hüzünleri sevince dönüyor
Hacer imanının mükafatına
Kavuşuyor
Hakka güvenen çabanın
Alın teri bitmeyen
Bitmeyen bir kaynak oluyor
Bu koşu
Kıyamette kadar
İmanla dopdolu kalpler vurdukça
Hakka doğru hep devam edecek.

(Eylül 2010 İstanbul)