İnsaf et bir kere, şu halime bak,
Beni daha fazla yorma ne olur.
Yüzümde çizgiler, saçlarımda ak,
Birde can evimden vurma ne olur.

Mihnetsiz insanı kim olsa sever,
İyilik yapanlar övgüye değer,
Dertlerime çare olmazsan eğer,
Gereksiz hal hatır sorma ne olur.

Harabeye döndü gönül siperi,
Beden ikliminin tükendi feri,
Seni dost bilmişim, candan içeri,
Düşmanca karşımda durma ne olur,

Ömrümün son demi, kalbim teklerken,
Ağrılı sırtıma ağrı eklerken,
Kurtuluşa giden bir yol beklerken,
Önüme tuzaklar kurma ne olur,

Gönül benim değil, senin yerindir,
Bazen kızıl alev, bazen serindir,
Kalbimdeki sızı daha derindir,
Onu inciterek burma ne olur.

Cehennem misali nardayım narda,
Lütfü kereminle, bırakma darda,
Al şifahanene, sadrımı yarda,
Başımı kırk yerden yarma ne olur.

Anamdan doğalı yaralıyım ben,
Ne beden huzurlu, nede ruhum şen,
Tabipler tabibi, ey sevgili sen,
Yaramı kezzapla sarma ne olur.

20.09.2010…Mustafa YARALI