Bir iki üç
Bilmem kaçıncı kat intiharlarda
Azap içinde sefa
Cefa içinde sindirilmiş eza
İnsanoğluysa hala ahlaksız

Karanlık dört duvar şahit
Kırık teninde
Yalpalıyor tanrının nefesi
Titriyor kökünden kesik saçlarda
İsa’nın cesur elleri



Oysa
Dilleri donmuşken soğuktan
Çiçek döküyor bedenler

Sapa sağlamdır yeryüzü
Zabta kayıtsız
Cebri isyana teşviktir avuntu



Kıtlıkta kırka bölünür
Güler yüzlü seçmece kadınlar
Hadım edilir cenabetler
Dışındaki kudretine yenilir
Ağlayamaz oğullar



Susuz çöller
Küçük memeli kadınlara hasretken
Katli vaciptir azme yandaşlığın

Bakışları kırgın iri üzüm tanesi
Sen anlarsın diyor
Uzak kibirli seherlerden



Sürüden kaçan zavallı ceylan
Kanını kaynatıp yoldan çıkartan
Güzelliğini arzda salındıran dilber
İçindeki gerillayı ateşleyen
Katıksız kaderindir cehennem

Saklan Meryem
Günahsızlığına inanmaz hiç bir günahkâr
Koklamasını bilmez sütü mezatta satılan
Kabilesi kuş sürüsüne isyan
Rahmetten kesilmiş zihni silahlı zaptiyeler



Bitmez bu ağıt
Ah Meryem kasıklarım kanıyor
“Keşke ölseydim” demeni kıskanırım

Yalan
İftira
İsa’yı Vallahi ben doğurmadım…






Habibe Ağaçdelen