Benim bir Bosna maceram var, 996’da başlayan
Yıllarca süren bir savaşın ardından
Altı aydan fazla yaşadığım bu ülkede
Umut çiçekleri yeşermeye başlamış yıkılan binaların arasından

Gezdim, dolaştım bütün ülkeyi baştan başa
Sırpı, Hırvatı, herbiri ayrı bir devlet ama
Boşnakları bırakmamışlar bir başına Avrupanın ortasında
Anlamak yok, anlar gibi olmak var bu insanları
Daha yapılacak çok şey var özgürlük adına

Kuzeyde Brcko, Sava Nehri’nin kenarında
Karadenize açılan tek kapı konumunda
Brcko ağlıyor, Sırp işgali altında
Ümitler hergeçen gün kaybolurken
Çözüm; Brcko’yu yöneten hakem heyetinin kararında

Güneyde Mostar
Ortasından kıvrıla, kıvrıla bir nehir akar
Bir tarafta Boşnaklar, bir tarafta Hırvatlar
Bir ziyareti bile çok görmüşler
Bayramlarda öksüz kalmış mezarlar
Öksüz kalan sadece mezarlar değil
Görse bir tarihin yok olduğunu
Acaba koca Sinan yerinde nasıl yatar

Saraybosna, farklı dinlerin, farklı insanların başkenti
Başçarşı’da geziyorum, sanki bir Anadolu kenti
Buyur ediyorlar öğrenince Türk olduğumu
Anlamak çok zor değil,
Herbirinde bir umut, herbirinde gelecekten bir beklenti

Nadir 2010 (BOSNA 1996)