Her günün batışıyla bir hüzün çöker içime,
Sanki durur zaman, sabaha kadar, yaşanmayacakçasına,
Gecenin karanlığı bir bir yargılar günün aydınlığını,
Ve bir bir göz önüne gelir yaptıklarım, yaşadıklarım,

Belki de sensizliği yargılıyorumdur,içimde an ve an,
Belki de yalnızlığımı, kaybolmuşluğumu, varoluşu, bilinmez
Bilinen bir şey varsa her batan günle bir şeylerin battığı,
Her doğan günle bir şeylerin yeniden başladığı,

Gün ağarmaya başladıkça umutlar da, damla damla birikir yüreğimde,
Büyür içimde sevgi, güneşin tepeyi bulmasıyla,
Ve sen gelirsin aklıma, zevk verir düşünmek seni bana,
Geçip gidiyor düşünürken seni, Kastın mı var yoksa zamana,

Yine bir akşam üstü,
Yine umutlar sabaha kadar küstü,
Sessizliğin ardından bakan hüzün,
sabaha tekrar merhaba diyecek, o tatlı yüzün, R.B.T./03.10.2009/ÇORUM