yedi tepeli şehre
düşleri döşediğim
gelirim kısa süre
yüreğim taşıdığım

birdenbire
torbadan düşer gibi
seni düşünmez iken
geliverdin önüme

gitmez bitmez
gönlündeyken
çekip gidemezsin
diyemedim de gitti

üçüncü gelişimsin
dahası güzelimsin
dünyada özelimsin
düşünde yaşadığım

yedi tepeli şehir sensiz
taşıyacak yollarında beni
gizeminde yutacak
anıları kalacak şimdi

candan öte
can olacaksan
seveceğim seni hep
istanbulum

sende canı bulduğum
düşlerine dolduğum
sararıp ta solduğum
sevdamla dişediğim

nasıl terk ederim seni
bu kadar kolay mı
çözüm olsaydı
arkama bakmazdım hiç

itelemeden yürü
yan yana kıyı boyu
feryat etmeden martılar
çıkalım eve doğru

kapanırken arası
açılmakta yarası
kaçırmada sırası
belime kuşandığım

uzun uzadıya
bekledim seni öylesine
can durasıya kal
sonrası allah kerim

ozan efe istanbul
ara ki bir daha bul
sevdasındaysa tombul
yarasın kaşıdığım

140910denizli/ANKARA Gülce-Buluşma