0
Yorum
11
Beğeni
0,0
Puan
1350
Okunma
Ecmel;
Geceyi böldün ikiye
Endişeli bekleyişte kefenlenmiş korkularım
Bir uçuk acısı kadar sızlıyorsun morarmış dudağımda
İçime eriyor ayrılık
Yanılmışım
Derin bir kuyuya saldığım yerde ömrümü
Sandım ki Yusuf ısıtacak üşüyen parmaklarımı
Ki cüretimden sorgulandığım kadar masum
Sevdiğim kadar günahkârdım
Söyle ağ/yar
Kaç Züleyha artığıydım
Üzerinde görmeye kıyamadığım o kanlı gömlek uğruna
Kirpiklerimi göz diplerime batırdım
Ağladım şarap kızılı
Güldüm deli
Sustum sabır taşı
Silemedi yaban ellerim senden kalanları
“yüzümün çeyreğini sıvazladım”
Zemheri bakışlarınla döküldü avuçlarıma
Çocukluğumun ölü gülüşleri...
_asmin_
