5
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2159
Okunma
Bırakın bana kalsın ağlamak.
Diz kapaklarımın üstüne çöküp
Kendi tenime süzebileyim göz yaşlarımı.
Sözcüklerimin arkasına yerleştirdiğim soru işaretlerine
Zehir zakkum kan kusturmak yerine
Bırakında kendi dilimde olan ikiye bölünmüşlüğe
yüreğim çabalasın melhem bulabilme ümidi ile.
Bırakında yangın küllerine uzanmak bana kalsın
Ruhumu yaslayabileyim hislerimin göysüne.
Bırakında anlamak bana kalsın
Bana bıraktığınız an giderim bu şehirden
Bir tek terketmelere dokunmuyorsunuz zaten
Çünki anlıyorum ki gidenler sefillerdir sizin zerafatinizden
Eğer sizin eteklerinizden terk edeceksem şehri kökünden
Çekerim perdeleri,
Aşkla yakar sigaramı
Zevkle giderim yerimden....
5.0
100% (1)