ELVEDA



bugün yoksun
lamba da yorgun
(birazdan o da uyuyacak)
titreyen başını
karanlığın kucağına koyacak
ateşböceklerinin ışıklarından
sitemler vuruyor pencereme
BİR ÖL
BİR ÖLME
BİR ÖL
BİR ÖLME

bi sattir buradayım
dışarda yağmur
çıkma diye sesleniyor
aman çıkma dışarıya bekleee
beklemek iyidir
insana yüreğini hissettirir
beklemek
umutları kırıp üzerine oturmak gibidir
ben de diyorum ki yağmura
madem ki ben bekliyorum
beklenen de
olmalı beklendiğinin farkında
yağmur bulutu gösteriyor
biz bir birimizi bekler dururuz
ayrılır gökyüzünün bir yerinde
bir yerinde yeniden buluşuruz
ayrılımak
buluşmak için değil mi
hava yağmurlu
ben de
sağnak kafamla
dolanıyorum sokaklarda

kırmızı da durdum
yeşili bekliyorum
burnuma konan sineği bile
bayramdır ve sen biryerlerden
çıkıp geleceksin diye kovamıyorum





sen yoksun
diye yazmalı insan
yazabilmeli
karşısında
öyle
dertlenecek bir
güzel yürek bulabilmeli
sayfalar dousu yazsam diyorum
sen yoksun
sen yoksun
sen yoksun
sen yoksan ben de yüreğimi alıp gidiyorum
sen yoksan
ben de yokum
el veda
kurbanlık koyunları okşar gibi
okşadığım
hayat
el veda