Seninle hayallere dalıp giderdi gözlerim,
Tebessümler kendiliğinden gelip konardı.
Kıskanırdım baktığın yeri,
İçim bahar aydınlığıydı coşkulu kalabalıklarda.
Benim diğer yarımdın.

Nedenini bilmediğim sevmeler yok oldu önce,
Bendeki sen kayboldun ardından.
Her geçen gün biz yitip gidiyorduk.
Kangren olmuş tarafı neşterleyip atamıyordum.
Faydasızdı artık herşey...

Bırakıp gittin beni,başını çevirmeden gittin..
Bakakaldım ardından,bıraktığın acı hala içimde.
Bir pazar günü kalabalıklığı,
Çok sevdiğim,yalnız yürüdüğüm o sahil,
Birşey ifade etmedi senden sonra.

Bırakıp gittin de ne oldu sanki,
Sende bulamadın benden daha iyisini,
Oysa ben hiç aramamıştım senden iyisini.
Seni gözlerime koymuştum,
Senden başkasını görmüyordum.

Şimdi dönsen ’affet’ desen ne olur?
Sensiz büyüttüğüm bu sevda
İki beden büyük gelir sana..
Odalara serptiğim yalnızlığımdı ardından,
Beni hiç vefasından mahrum bırakmayan...

Feride ABAY
sonbahar-2010