Anam;
seni düşünür
mutluluklar bulurum kendime
her halimi senden bilen
çocukluk günlerimden.
Ve anlarım ki,
sen
karnında değil
yüreğinde büyütmüşsün beni.

Kızlarımın yüzünde
yüzünü andıran
çizgiler büyüyorken
gün be gün,
gözümün önünde duran
öksüzlüğümü yüzüme vuran
hayaller bulurum kendime,
sevgine kısa gelen...
Anlarım ki,
sen
göğsünden değil
umutlarından emzirmişsin beni.

Anam;
delikanlılığımı es geçip
her çıkmazda sana sığınıyorum
ve geçen her gün kucağında
sevgiden sevgiye boy veriyorum
hallerim,
hayallerim senden bir parça.

Anam;
çiçek çiçek baktın ayazlarıma,
sabrına su taşıyan karıncalardan
damla damla su verdin umutlarıma
direncim
senden bir parça...

Başında sabahladım tüm bebeklerin, tedirgin
ellerim tüm çocukların yanaklarında.
Her insana ağlayacak hal arar
hüzünlerim,
kederim
senden bir parça...

Döşediğin izler kaldı hayatımda,
benim olmasa da,
tüm ayrılıklar hüzünlüydü,
tüm savaşlar elim kederli.
Her ölen benim çocuğumdu birazda
solgun bakışını anımsatan,
erişilmemiş umutlar silsilesidir merhamet
her mevsimde dökülür yüreğimden.
Anlarım ki;
yaşam seninle başlamış ruhumda!
Anlarım ki;
sende her eksik kalan benimdir de.

Hala ninnilerine kaparım gözlerimi.
Gündoğumunda kuş cıvıltısıdır sesin,
erken kalkarım her çocukla
karnımı doyurmaya senin sofranda.
Hallerinde büyüdü acım,
hallerinde büyüdü neşem.
Sevince durunca o vefalı yüzün
katlanılabilir kıldım acılarımı
bağışladım düşmanlarımı.
Sen katlandıkça acılarına;
bu dünyaya daha da büyüdüm ben!

İlk karşılıksız lokmayı sen koydun ağzıma,
o gün bu gündür
can havliyle tutkunum sevgiye
ve karşılıksızdır sevmelerim
almadan vermenin yoksulluğunda zengin
karşılık bulmasa da sevgilerim
mutluyum yine de,
senin hallerinde insanlığımı hissederim.
Cömertliğim
sen
neşem
sen
ruhum
sen
zenginliğim
sensin anam...

24/022007
Salim Diyap