parmak uçların hayallerime değdi nihayet;
nihayet vurgun yemiş gibi ağrıyan sağ tarafımdan
kalbime aldım ismini ağır ağır...

denizde aç kalmış, bir martı kadar şaşkınım
sevgim bir imtahan kabusunda..
ya bir adım öne ya bir adım geri

zaman vücuduma kazıdı özlemini
yüzümde kırışıklar, saçlarımda gül yüzün gibi beyazlar

hey benim küçüğüm;
sadece bugün ağlıyasım var...
dışardaki yağmur gözbebeklerimi acıtıyor

keskin uçlarıyla kırık hatıralar
sensizliğimi yaraladılar ve sensizliğimi kanattılar
meğer bir hiç mişim ben,
meğer bunca yıl ağlıyamadıysam sana
hiçliğin taaa dibinde kara deliliklerinde tıkanmışım

evet şaşkınım . ağlıyorum,
ve inan bilseydim sana ağlamanın
bu kadar güzel olduğunu,

bilseydim gözyaşlarımın
kalbime adını daha bir kazıyacağını,
divane olur lezzetini tadardım hergün.

hey benim küçüğüm;
soluduğun nefesle uyanıyorum bazen
ve beni çağırdığın nemsiz kelimelerinle

aklım ruhum gibi uçtuğunda bir gün
rüzgarlara vereceğim bende nefesimi
kelimelerimi bulutlara.....
hissedersen sende benim gibi
gülümse sadece
anlarım ben ; rüyalarım getirir elbet seni bana