1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1083
Okunma
kar yağıyor pencereme
içimde ayak seslerin
üzerimde yorgan
üşüyorum
yumuşacık bir el
yorganı alıyor üzerimden
ısınıyorum
renkli bir çocukluk
sarıyor her yanımı
biraz liseli
ürkek
ve ‘erkek bağırmalar’
damarlarımda
kar yağıyor pencereme
terliyorum
çıkarıp yüreğimi
kara atıyorum
- içimde erkek bağırmalar –
yumuşacık bir koku
tepelere çekiyor bedenimi
yukarı yuvarlanıyorum
aşağılarda akşam olmada
yukarıya ay yağıyor
kar gibi teker tane
tenime her değişinde
ısınıyorum
- içimdeki erkek bağırmalar –
aşağı itiyor beni
bir kar tanesine binip
tekrar yukarı çıkıyorum
burada zaman
- yer – dekinden daha kısa
doğumla ölüm bir “an” içinde
parça parça yağıyoruz aşağı
buhar olup
tekrar çıkmak için
o – yer - e
erdorumacaroglu
(resim: eflatun acaroğlu)
Cevap Yaz