Kocaman acıkmışım bugün
dün olduğu gibi
yarın mı ?
biraz puslu gibi...

Ey sevgili
önce senden kana kana içmeyi
umuyorum
sonra her şeyden
yani bugüne kadar tadamadığım-
her şeyden...
sonrası mideme kalmış birşey artık...

Neden açlığın böyle büyük
diyeceksin ?
neden ?
bir avuç toprağın doyurduğu
bütün bir ömrü kastederek ?
oysa
biliyorum biliyorum
bu kadar aç değildi
değildi gözlerim
ta ki her şeyimiz usul usul
heybemizden yürütülene kadar...
aslında don atlet dolaşıyoruz...
farkında değiliz mi ne ?

Şimdi mi ?
idare ediyoruz işte,
çeyrek porsiyon özgürlük
bir tutam umut
eşikte, yoksulluğumuzu gidermeyen
çuvallar dolusu kömür...
az biraz da cam kenarı işte
manzara niyetine...

ve son olarak bir öpücük
yanağımdan inceden
yanılmıyorsam o da
sevgiliden armağan
elveda niyetine

şimdi sıfırı tükettik işte
ve elde var yokluktan bolluk

Aman ha !
idare edin...
zira, komşuda da kül k/almayalı yıllar oldu...