10
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1544
Okunma

kapılarıdır yaşamın
çocukluğumun taşlı yolları
yeşil saçlı dağların ötesinden
billurlaşmış başaklar düşerlerdi
üşümüş tenleriyle taşların yüzlerine
fırtınada avare rüzgara gebe kalırdı
sarı örtüleri
panik içinde dolanırken bulutlar gökyüzüne
çalkalanırdı hayalet tuzaklar benliğimde
dökülürken
kendi yönünde kıpırdamadan yağmur
öylece kalırdı damlalar ellerimde
bolca düğümlenmiş
virgüller gibi
sonra damlacıkları su tutmayan noktalarda
bir gölge bulurdum kendime
sızıncaya dek taşların arasına
uzakların sarı beyaz sevgi kırıntıları
......
5.0
100% (9)