2
Yorum
0
Beğeni
3,0
Puan
2680
Okunma
Sebebsiz yere düştüğüm bu damda
Bir daha güneşi görebilirmiyim diye sordum kendime
Düştü kalbimin uçurumundan umutlarım
Kendime değil ardımda bıraktıklarıma ağlarım.
Burası bir değişik,bir başka hava
Güneş bile sırtını dönmüş kaçırır sıcaklığını
Sırtımızı tek dost’umuz bildiğimiz yaslarken duvara
Dalarsın hayallere sevdiklerine kavuşacağın sabaha.
Bir an kapı açıldı gardiyan seslendi
Beni çağırdı ziyaretçin var dedi
Bir anda alevlendi külleri saçılan kalbim
Kurşunlara dizilsem bu gidişte yıkılmazdı bedenim.
Karşımda annemi görünce acılarım kalmadı
Yaşlı gözlerinden akan yaşlar yüreğimi dağladı
Ziyaret vakti bitince çok istedim gitme diye bağırmak
Meğer ne zormuş gidenin ardından bakmak....
BEYAZ MÜREKKEP..
3.0
100% (1)
Cevap Yaz
