BİR EVDE İKİ DÜŞMAN

Bilmiyorum bendemi bütün kusur kabahat?
Bir kerecik gülmüyor benim yüzüme hayat,
Şimdi çıkmaz yollarda durmadan koşuyorum,
Bir evde iki düşman çaresiz yaşıyorum.

Sabır en büyük silah, sukut bir tek limanım,
Gençliğim harcanıyor, tükeniyor zamanım,
Bu nasıl bir tahammül inan ki şaşıyorum,
Bir evde iki düşman çaresiz yaşıyorum.

İsyana gücüm yoktur, kırık kolum kanadım,
Mutluluk getirmiyor ne sabrım ne inadım,
Öyle hüzünlüyüm ki dolup ta taşıyorum,
Bir evde iki düşman çaresiz yaşıyorum.

Katlandığım bu çile mazinin hatırına,
Yoksa çeker giderdim kıymet bilen birine,
Yalnızken yatağımda her gece üşüyorum,
Bir evde iki düşman çaresiz yaşıyorum.

Tattığım bu dramı kimseye söyleyemem,
Aşksızlıktan ölsem de yeniden sev diyemem,
Bunca badireleri zorlukla aşıyorum,
Bir evde iki düşman çaresiz yaşıyorum.

Fikri pınarlı