Kayıp bir şehirde
Kimsesiz yollarda,
Daracık caddelerde,
Adressiz sokaklardayım şimdi...

Saat gecenin ortası...
Bir mum bile yanmıyor etrafta
Yağmur var....
Kirpiklerimi ıslatan....
Ve soguk bir rüzgar esiyor yüreğime

Üstüm başım sırılsıklam...
Kaldırımlarda adım adım
Yürüyorum...

Beynimde gök görültüsü
Şimşekler cakıyor içimde..
Dudağımın ucundan...
Kelime kelime sen dökülüyorsun..
Issız yağmurlu kaldırımlara...

Hemen yanı başımda...
Kırık bir sokak lambası görüyorum..
Yağmurlar altında...
Kimsessizliğiyle üşüyen...

Yüzü aydınlık içinde...
Ama yüreği terk edilmiş..
Bir sokakta...
Karanlıklar içinde yatmakta...

Kırık sokak lambasına bakarak..
Yalnız değilim aslında ben dedim
Kendi kendime...

Ben varım,
Çok sevdiğim yağmur,
Esen rüzgar,
Kırık sokak lambası..
İçimde...
Hiç kimseye anlatmadığım...
Sen ve kalbimi,yüregimi kemiren...
Yılların bana armağan ettiği suskunluğum...

Yüreğime yoldaş olacak sen yoksun...
Düsüncelerime sırdaş olacak bir dostum olmamış...
Kaç yazar ki...?
Bir yüreğime yoldaş olan yağmur,
Birde düsüncelerime sırdaş olan rüzgar var...
Birde beni bu kayıp şehirde anlayan...
Suskunluğum!

31.08.2010
Sehad Agiri

ÇOK HOŞ BİR ŞİİRDİ KUTLARIM...
SAYGILARIMLA...

kayırp şehirlerin suskunluğunda hüzne dem vurur mısralar. tebriklerimle.

sen yalnız değilsin keke...

şiirler yoldaşın olsun bra...