ömrün yalanlar kadar kısa
yalanlar kadar kanrevansa
diyeceğin bitmemiştir, susma azizim.

kulağını usulca daya dudaklarıma
susamış bir oruç kadar susmuşum yalana
lakin ne avaz niyaz geçen bulutların sesi
ne de sessizliği eylülün, susturmadı beni azizim.

zemheri bir kış kadar donuk sandım gözlerim
oysa avuçlarımda gün güzeli bir kelebek
ölüyordu. usulca. ya kayyum!

var eden güç kadar, yok eden güce duam
ben ki sakalından utanmaz koskoca adam
ağlıyordum, bağır çağır, azizim.

sanki sehpasından ürkmüş ayak
sanki yağmurlardan kaçmış bir korkak
bir adi yalanın çalımına yetmiş gücüm
say ki, aldanmışım çırılçıplak

la havle!

oyuncak.

terk edilmişken mübarek ramazan
mezelerle oynaştayken aklı berduşun
rabbimin adını duydum semadan
sanki bir ben, bir anam ağzında hurma
yalana tuz basmayan başka kim var azizim?

soframa havan topu düşsün diye
kubbede bir çift kulak.

yok sayıldık,azizim.

rahminden ölü umutlar doğurmuş bir meczup
dilinden diri günahlara sarılmış kıyamet
nefsin yükü boynuma borç,
gözlerim güneşe gebe.
affet!

var eden güç kadar, yok eden güce duam
ben ki sakalından utanmaz koskoca adam
utanıyorum, kıpırtısız ölemedim
kelebek kadar, günahsız
utanıyorum, çakırkeyf yaşayamadım
berduş kadar, umarsız

beni affet, azizim.

beni affet, ya rabbim.

amin!


T.S.