Her saat başı, oynak bir sessizlik
Her satır başı, korkak bir dilsizlik

Bu evde... Sana ait bir şeyler kalmış...

Gecikmelerimin telafisi için de çok geciktiğimi anladım
Bugün, diğer günlerden farkı yok, ismimin .
Hoyratlığından çok, kaypaklığı çıldırtıyor zamanın
Ne sakalım kirlenmiş umrumda, ne savaşlarım.

Ardıma baktığımda, arpa boyu değil, geldiğim yol
Akılsız başın cezasını yerimden kıpırdamadan ödedim.
Ah ne marifet... Bugün... Adımlarımı siliyorum ;
Yalnız, adım , silinmiyor. Beni yine herkes ben imle çağırıyor
Ben adımın sen olmasını istiyorum, adını bağışla bana.

Ne yaptıysam arkasını getiremedim rüyaların
Bir varmış, bir yokmuş rüyama ayak basan her kahraman
Ben elimi uzattıkça var olan bir şeye, yok oluyor
Yokların peşine üç nokta koyuyorum, yoklar büyüyor
Ben yok ların sen olmasını istiyorum, sen yok oluyorsun
Varlığına inandırıyor merdiven boşluğu, çıldırıyorum !

Her saat başı, var olmayan bir yelkovan
Her satır başı, başımda adın kaplı bir satır

Gün doğduğunda daha, üşüyorken yapraklar
Güneş beni yatağımdan ismimle uyandırıyor
Ben, seninle anılmak istedikçe, sen başkası oluyorsun
Yokluğuna inandırıyor zamansız, çalmayan kapı

Bu evde... Sana ait bir şeyler kalmış...

T.S.