Bir şarkı var dilimde
Söylemekten usanmadığım
Ama sen hiç dinlemedin
Mırıldanırım kendi kendime
Bir şey var anlamadığım
Sanki söyleyen sensin.

Bir şehir var senden uzak da
Şu Erciyes
Şu bilmem kaç yüzyıllık kale
Bilirim hiç görmedin
Ne zaman yürüsem sokakta
Bir çift görsem el ele
Sıcaklığını hissederim avuçlarımda ellerinin..

Bir siluet sokulur düşlerime
Süzülür sessiz sessiz
Görsen, tıpkı sensin
İnanmak zor gelir gözlerime
Bu kadar mı gerçek olur insan bedensiz
Dokunsam ete kemiğe bürüneceksin.

Vuslata ermek istercesine
Her yüzde seni arar gözlerim
Cadde cadde, sokak sokak çoğalır
Sanki tüm şehir sensin
İşte her günüm böyle geçiyor bu şehirde
Ve her günüm özlemine gebe
Akşam güneşi tutsak alır karşı dağlar
Karanlık gökyüzü kalır geriye
Sonra
Sonra ne kadar yıldız varsa hepsi gözlerin.