“Şiir bir fikri yaymak için en kolay araçtır. Bunu edebi yolla yapabilirsen sana ilkin anarşist derler. Sonra yıllar geçer, üstat bilirler. Taparlar dizelerine, fikrini benimsemeseler de.
Bunu sadece fikrinle yaparsan süssüz, makyajsız ve kelime denen bakireyle çıplak; sana gene anarşist derler lakin ömrün boyunca böyle kalırsın akıllarda”

……..
Bugün dünü şiirle öğrendik
Nefesimizi kesti kimi zaman
Kimi zaman da
yaşama sebebi verdi,
evde kalmamışken
Bir zaman komşumuz oldu, borçlanacağımız
Geri kalan kısımda da biz…

Dün,
düne ve bugüne yazıldı onlar
Bense bugün;
yarına değil,
yarın gelsin diye oynatıyorum kalemimi

Dünde edebiyat vardı,
yarın da olacak elbet
Fakat bugün sadece mücadele var
Çabalıyoruz,
yarınlar gelebilsin…

Evet,
yarınlar benden bugünü öğrenmeyecekler
anarşist kalıcam bugünün zamanına sıkışıp, akıllarda
Ve bugünler geçince
özgür, mutlu ve aydınlık günlerde
çocuklar,
ne adımı, ne de tonla savurduğum
küfrü, övgüyü, fikri anacaklar
Ne mutlu ki;
Çocuklar,
yarında korkmadan yarınlarından
Nazım okuyup,
adam olacaklar