Uhut’ta resulün ciğeri yandı
Hazreti Hamza’yı şehit verince
Vahşi hışım ile kanına bandı
Açıldı bir yara kalpte derince

Baktıkça o anı anlatma Uhut
Gözyaşım kalmadı ağlatma Uhut

Seyfullah diyordu Peygamber ona
Gözünün goncası sadıktı cana
Medine’de yer gök karıştı kana
Hamza Hamza dedi yerde karınca

Baktıkça o anı anlatma Uhut
Gözyaşım kalmadı ağlatma Uhut

Vahşi İslam oldu vardı Resüle
“Affet beni” dedi; “o nazlı güle”
Resül der; görünme gözüme çile
Amcam akla gelir burda durunca

Baktıkça o anı anlatma Uhut
Gözyaşım kalmadı ağlatma Uhut

Şehitlerin gülü çağlayıp aktı
Hamza’nın acısı ciğerler yaktı
Ardından yıllardır acı bıraktı
Geceler yüzünü güne vurunca

Baktıkça o anı anlatma Uhut
Gözyaşım kalmadı ağlatma Uhut


Sanki taşlarına hicranın çökmüş
Ol canlar sultanı gözyaşı dökmüş
Anladım dertlerin çekilmez yükmüş
Allah Allah diyen derdi görünce

Baktıkça o anı anlatma Uhut
Gözyaşım kalmadı ağlatma Uhut

(sabır çiçeği)