AĞLAR MISIN

Gece ağır ağır çöküyor şehre
İliklerime işliyor karanlık
Tanıdık kaldırımlardan geçiyorum
Hüzünler yanıyor sokak lambalarında
Şarkılar dudağımda bir anlık
Soğuk bütün şiddetiyle yüzümde
Yüreğim kaç zamandır üşüyor
Son yaprak nazlı nazlı düşüyor
Ağlar mısın bana
Ağlar mısın
Gülüm

Söylemeyi unuttum o eski şarkıları
Sesimdeki acı yalnızlığın eseri
Beni bir duvarlar dinler
Bir yalnız sokaklarda duyulur sesim
Sen gittin ya o günden beri

Belki gelmem buralara bu bahar
Olamam senden bir parça gülüm
Islak düşer toprağa ölüm
Ağlar mısın bana
Ağlar mısın
Gülüm

Hikayeler anlatıyorum sana
Sen dediğim o meçhul hayale
Uzaklardan geliyorum yapayalnız
Ve uzaklara gidiyorum geldiğim gibi
Bana ve aşkıma güle güle
Şiirler söylüyorum birkaç satır
Rüzgarın önünde masum bir yürek
Ölüm diyorum son nefeste gülerek
Ağlar mısın bana
Ağlar mısın
Gülüm

Gece her zaman ki gibi ağır
Her zamankinden daha lanetli
Hüzzam bir fasıl geçiyor her akşam
Yanaklarımda birkaç damla gözyaşı
Dünden az olması tek teselli
Kokun geliyor uzak olsa da yıllar
Sen diyorum aldığım her nefeste
Ve sen diyorsam duyduğum her seste
Ağlar mısın bana
Ağlar mısın
Gülüm

Yaşadım diyebilmekse ölmek
Yaşamak ölümü beklemekse her sabah
Acı, hasret ve yalnızlık
Ben ne yaşadım, ne de ölüyorum
Bu boş beden bir yığın günah

Geçiyorum iz bıraktığım sokaklardan
Şiirlerim ve şarkılarım hasret üstüne
Ölsem kime ne yaşasam bana ne
Sen ağlar mısın bana
Ağlar mısın
Gülüm