Senden vaz geçememki ben…
VAZ GEÇEMEM SENDEN..

Hep derler ki;
Biri gider biri gelir.yılarca önce idi,bir dost ziyaretinde bir eleştiride bulundum,dedimki, bu piri fani bir daha bulunmaz kıymetini ve kıymeti harbiyesinden muntazaman istifade edin.Yağız delikanlı bana dediki;
-Amca bey, Mustafa ların biri gelir biri gider.
öfkelendim,dedim ki;
-bak göreceksin delikanlı bu giderse yerine kimse gelmeyecek.
ve öyle oldu ki,biri gitti biri geldi, amma gelen gidenin yerini asla doldurmadı.Gelen kendi postu ile geldi.Gelenden orada mukim olanlar asla memnun olmadı.
Sonra yıllar geçti,delikanlı büyüdü,çoluk çocuk sahibi oldu,ama hala babama olamadı.sadece cocuk var..baba mesuliyeti yine yok. dediki, bana;
-Moruk bak bende sen sınıfına girdim.
dedimki;
-(gülerek)sen iskele babasısın.Ama ne yazıkki ben senden vazgecemiyorum ki.
dediki;
-Neden ?
-dedim bendeki insan sevgisinden.Sendeki zavallılıktan.Toplumun sana olan baskısından.İçine itildiğimn kimsesizlikten. Mayandaki özündeki dürüstlükten.sendeki bilmediğin güzelliklerden. senin mayanda ademin mayası var. sendeki şah damarında insanın özü var. kainattaki, var olanın gölgesi, can damarı var.
durdu,bakındı ve yıllar sana buluşmanın hatırına dediki,
-sendeki, insan sevgisine,o sevginin sahibine deki,bana ne derlerse desinler, sende seni var eden o güzelliği seyrediyorum,senden bunun için vazgeçmiyorum.
Kucaklaştık,ona insanı,ademi, kâmili,kâmileyi,kemâlatı,kemâlı,uhuvveti,aşkı ,muhabbeti anlattım.sabah oldu, Süleymaniye de ezanlar okundu.İlk defa bana dediki, Amca,gel camide beraber namaz kılalım.Ben galiba, senin bahsettiğin o yüce yaratıcıyı kendimde buldum.galiba ona sevgim artıyor.ben ona sevdalanıyorum.dedi.
Ayağa kalktım, hayye ala hayril amel dedim.haydi amellerin en hayırlısını eda etmeye dedim. dişlerimi sıktım. gözlerimden yaş geldi.Bir kaç saniye ona bakakaldım.Bu anadolunun yağız delikanlısı, evinden camiye çıkacak,eşi ve çocukları sabah sabah bunlara nereye kayboldu diyecekler.. titrek bir sesle dedimki,
Arslan,çocuklara noyt bırak. namaz kılacağız çorba içip geleceğiz. de dedim.Söylemek üzere içeri girdi. ve bir çığlık duydum, bağıran eşi idi, ben işte seni bunun için sevdim... bağırıyordu..Arslana namaz kılmak meğer çok yakışırmış.seven göz öyle görmüştü.. Sevincini doya doya yaşamak üzere bize hayırlı dualar etti, kahvaltıya da bizi ısrarla eve davet etti.
Camiye giderken Arslana dedim ki;
Arslan,AŞK bu işte.bu fotoğrafı iyi çek. bunu inşaallah bir daha kaçırmazsın. bu bir kaçarsa, beraber iken bile ayrısınız dır dedim.
Sevgili ağabeyim, çok güzel bir şiir yazdınız.serbest, kalıbı senin kalıbın, hecesi sevdiğin kadın.Öyle bir güzel işlemişsin ki,oya işler gibi.Edeb ya hu diyenler,bunun için aşkın kelamına edebiyat dediler.Edeb bir nur imiş,nuru hudadan,giy o tacı emin ol her beladan.. diye bu aşkı anlatanlara demişler.
Hoş geldin sefa geldin.Kimbilir belki ben bu edebiyatdefderi.com dan ayılacağım,ama çok daha fazla bir aşk gücüne sahip bir ağabeyimiz cümle aşk alemine merhaba dedi.
Hoş geldin sefalar getirdin.
Korkma her zaman böyle uzun yorumlar yapmam.Kısada geçeriz. sadece selamun aleykum, merhabalar efendim, nasılsınız iyimisiniz der, kelamı kibar ile,kibar bir kelam eyleyerek de geçişiriz.
Huuu can ağabeyim.
hoş sefalar getirdin..

Bu şiir de bir süpriz var ama bakalım. haydi, hayırlısı..
saygılar sunuyorum.