Derme çatma cumbalı, taş örmeydi yapısı,
Cana bin can katardı, ne güzeldi evimiz.
Kilit, şifre bilmezdi, her an açık kapısı.
Türbeden de beterdi ne güzeldi evimiz.

Penceresi pervazlı, gelin gibi nazlıydı,
Toprak idi damları, kamışlıydı, sazlıydı.
Her odası bir âlem, hem oğlanlı, kızlıydı,
Herkes caka satardı ne güzeldi evimiz.

Mis gibiydi, kokardı, sabahları naneler.
Kuğu gibi süzülür sıra sıra haneler,
Eyvanına gül diker, yüzü nurlu nineler,
Her gün bülbül öterdi ne güzeldi evimiz

Yuva yaptı serçeler, odaların içine,
Kimse açmaz kapıyı bunda onun suçu ne?
Ana, baba çocuklar, bir sorsanız üçüne;
Tamamına yeterdi, ne güzeldi evimiz

Kimler gelmiş yaşamış, huzur dolu bu evde?
Bu yapıyı yapanlar, her birisi bir yerde.
Kuran kurmuş düzeni, bunlar vardır kaderde,
Cennet gibi tüterdi, ne güzeldi evimiz.

08/2010/Konya