Bir susuzluk salgılarım

Dumanı bitmeyen bir küllükte aciz..

Yıldız kaydı sanar gözler gökyüzüne bakarken

-teknolojiden masum-

Üç ışığı olan bir gezegen olduğunu anlarım..



Sarı ışık pembe camda yanıp söner..



Daha kapanmamış fırından bozma bakkal

Üç tane göbekli atlet..

Şehrin çakma koltukları üzerinde

Pamuk şekerden mahrum bir beden..

pet şişeleri acımasızca ezen taksiler..



Ve Cansu ne yaptı biliyor musunuz ?

Burnu akarken mendili bitti

eliyle sildi ve elini yıkamadı

Ne kadar iğrenç olduğunu genç kızlar bilirmiş..

O hala doğallık saflığında..



’Canım çay istedi’ ne özendirici cümledir

Çay kaşıklarında sabun lekesi varken bile..

Koca kız içten içten öksürür

Kendisi rahat ama ciğerleri isyankar..

Bir müzik aletim olsa ona bir beste yapardım

Var da.. kim çalmasını öğğretecek..



Kim yorulmuş ki bu egzoslardan

Kim sitemli ki gecekondulara..

Kim bunalmış şehir gürültüsünden..

Organları küçülen üç senelik Fulya mı?

Ona sorarsanız yaşamından pek memnun..

Kaldı ki Kars’lı Nafiye teyze..

O gerçekleri bizden daha net görür..