0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
682
Okunma
Tanımıyorum seni
kimsin!
Gözlerinin kaygan çevresini
Kirpiklerinin üçgensi halini
Derin mimiklerini bile..
Geçmişini tanımıyorum.
Uzatıyorum elimi
Dokundugum; soguk,
düz bir yüzeyden ibaret..
Aglama!
Hİcbirsey hissetmeden bakıyorum sana
Boş ve tembel heveslerinin izi var
gözyaşlarında..
İçime oturan sadece
Sefilliğinin arkasındaki acıların..
suçların..
Kimsin!
Tanıdık gelen tek şey
Yanağındaki tırnak iz leri
kimsesizliğine şahit o sahneler..
Sürekli değiştirdiğin kostümler..
Senin rolün bomboş bir salonda
Alkışlanmaya çabalayan bir acuze..
Şimdi..
Kimsin ben?
Ne cürretle durursun karşımda hala!